ไอ้ไข่เด็กวัดเจดีย์ (2023)

ไอ้ไข่เด็กวัดเจดีย์ เป็นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ที่ผู้คนในนครศรีธรรมราชและทั่วประเทศเคารพนับถืออยู่ที่วัดเจดีย์ (วัดไอ้ไข่) อำเภอสิชล โดยมีจุดเด่นอยู่ที่รูปปั้นเด็กชายวัยประมาณ 9–10 ขวบ แกะสลักจากไม้ตะเคียนตามนิมิต โดยผู้ใหญ่เที่ยง เมืองอินทร์ ใน พ.ศ. 2524–25 เรื่องเล่าเป็นตำนานต่อเนื่องกันมานานกว่าร้อยกว่าปีมาแล้ว โดยพระธุดงค์ผู้มีญาณบารมีสูงส่งรูปหนึ่งได้นำดวงจิตของเด็กชายวัย 10 ขวบมาพำนักไว้ที่วัดร้างบ้านฉลอง อ.สิชล จ.นครศรีธรรมราช โดยได้กำชับเด็กชายผู้นั้นไว้ “ให้อยู่เฝ้าสถานที่แห่งนี้ จนกว่าจะมีผู้มีบุญญาธิการมาถึง” หลังจากนั้นเด็กชายผู้นั้นได้อุทิศตนรักษาสัจจะที่ให้ไว้กับพระธุดงค์ตลอดมา จนกระทั้งอีกเกือบหนึ่งร้อยปีต่อมา (ราวปีพุทธศักราช 2470) ได้มี “เก่งและเปี๊ยก” สองพี่น้องเดินทางพนันชนไก่จากพระนครสู่เมืองนครศรีธรรมราช เมื่อถึงบ้านฉลองเก่งเอาไอ้แดงไก่ชนคู่ทุกข์คู่ยากไปชนกับไก่ของนักเลงเจ้าถิ่นจนแพ้พนันหมดตัว เก่งและเปี๊ยกจึงต้องไปอาศัยวัดร้างแห่งหนึ่งเป็นที่พักอาศัยชั่วคราว ทั้งคู่ได้พบกับเด็กชายคนหนึ่งในวัดร้างนั้น ซึ่งเก่งเรียกเขาว่า “ไอ้ไข่” และนึกว่าเป็นเด็กที่ถูกพ่อแม่มาทิ้งไว้เขาจึงพยายามช่วยตามหาพ่อแม่ของไอ้ไข่ เมื่อได้เรียนรู้และช่วยเหลือกันมากเข้าก็กลายเป็นเพื่อนรักโดยที่เก่งไม่เคยเอะใจเลยว่าไอ้ไข่ไม่ใช่เด็กธรรมดา

ไอ้ไข่เด็กวัดเจดีย์ (2023)